Kötülüğün Efendisi

Kelime Sayısı:855

30 Bölüm

Hamam IV

Herkes ne olduğuna bakarken dikkatleri kısa sürede toparlayanlar Isılbert ve Azrel olmuştu, sayıca az oldukları gibi güçlü de sayılmazdır.  Azrel gece kuşlarının dalmasını fırsat bilip etrafında gece kuşları iki tanesini aynı anda kesmişti. Gece kuşları kendine yeni gelirken bir tanesini daha kesmişti.  Isibert fırsatı değerlendirip saldırmış fakat Tiggar ve Tyhbrand diğer gece kuşları gibi dalgın değillerdi yine de Tiggar’ı yaralamayı başarmıştı.  Kraliçe kan sahasına devam ediyordu her şeyden emin olmalıydı. O sırada kan sahası kesilmeye başlanmıştı. Borla’nın kılıcının dışarıya çıktığını ve yukarıdan aşağıya yavaşça kesmeye başladığı görmüştü. Borla beline kadar kesince yanlamasına etrafını keserek dolandı. Kan sahası diye bir şey kalmamış Borla’ya etki etmemişti. Kraliçe şaşkınlığını gizleyemese de tedbiri elden bırakmaya niyeti yoktu. Kraliçe kan kırmızısına dönüştü ve yollarından çıkan kanla Borla’ya saldırdı bu saldırı önceki yaptığından daha güçlüydü fakat Borla saldırıyı durdurmuştu. Kraliçe daha çok kullanmaya başlayınca kendini geriye çekip saldırının boşa gitmesini sağlamıştı. Borla ‘’Yarım kesiş’’ dedi ve kılıcını salladığında çıkan karanlık güç Kraliçe’nin yüzünün ortasından beline kadar kesmişti. Kraliçe kan görünümü sona ermişti ve dizlerinin üzerine düşmüş yerde oturmaya başlamıştı. Ellerine baktı kanlarının çekildiğini hissediyordu. Yenilmişti hem de böyle dövüşte yıllarca bu şehri ele geçirmeyi planladığı ve sonunda çok yakınlaştığı günde bütün hayalleri yok olmuştu.  Borla Kraliçe’nin karşısına geldi ve çömeldi

‘’Hayal kırıklığını görebiliyorum. Yanlış zamanda yanlış adama karşı koydun. ‘’ dedi. Kraliçe bir şey söylemedi. ‘’Benimle savaşmak isteyen bütün kraliçelerin sonu böyle oldu. ‘’ dedi. Kraliçe’nin işini bitirmedi yavaşça ölmesi onun için daha zevkliydi. Kendisine bulaşanların hazin sonlarını acı çekerek yaşamasını istiyordu.  Borla ayağa kalktı. Tiggar ve Tyhbrand Kraliçe’nin öldüğünü görmüşlerdi. Gardlarını düşürmüşlerdi. Borla Isılbert’in hamle yapmaması konusunda uyardı. Azrel’in etrafındaki gece kuşları da saldırılarını durdurmuşlardı. Borla biraz daha ilerledi.

‘’Tercih sizin ister bana karşı koyun ölün isterse buradan uzaklaşıp sessizce yaşamaya devam edin. Kraliçe’ye tanımadığım yaşama hakkını ona göstermediğim merhameti size gösteriyorum. Benimle savaşacak mısınız? Yoksa buradan uzaklaşacak mısınız?’’ diye sordu. Gece kuşlarını Kraliçe öldüğünden dolayı Tyhbrand gözlerini çevirmişti. Olası yeni lider o olacaktı. Gece kuşlarının kararı ona bağlıyken o ise kara kara düşünüyordu.  Tyhbrand hiçbir şey söylemedi ve Tiggar’a baktı o da Tybrand baktı. Borla ise artık ayrılık vaktinin geldiğini anlamıştı. Gece kuşlarını onların önlerinden çekiliyordu. İlk başta Tybrand sonra Tiggar ve diğer gece kuşları duman olup kayboluyordu. Kadran ‘’Kazandık!’’ dedi. Azrel bir şey söylemedi. Borla

‘’Burada durmamızın bir anlamı yok burayı terk etmeliyiz’’ dedi. Isılbert ‘’Asansör bölgesi için bazı kağıtlara ihtiyacın olacak benimle gel Borla Azrel sen de çocuğu asansör bölgesine sok’’ dedi. Azrel çocuğu alıp götürmeye başladı. Borla ‘’Ne gibi belgeler?’’ diye sordu. Isilbert ‘’Davetiye gibi’’ dedi. Borla cevap vermedi. İkisi de oradan en son ayrılanlardandı. Yürümeye başladılar. Isılbert onu kendi mekanına götürüyordu. ‘’Gece kuşlarının tekrar saldırma olasılığı var mı? Çok kolay kaçtılar’’ dedi. Borla ‘’Korktular ama bu sefer saldırırlarsa o ikisinden başkasını saldırmaz ve bunu yaparlarsa onları öldürürüm.’’  Dedi.

…

Isilbert Borla’nın asansör bölgesine giriş için davetiye belgesini hazırlamıştı. Belgeyi ona uzatıp ayağa kalktı. ‘’Artık seni buralarda tekrar görebilir miyiz?’’ diye sordu. Borla ‘’Buralara bir daha geri döneceğimi düşünmüyorum. Beni yolcu etmeye gerek yok’’ dedi. İkisi birlikte kucaklaştılar. Isılbert ‘’Yine görüşeceğiz’’ dedi. Borla ayrılırken bir şey söylemedi.

…

Asansör bölgesi

Borla gelene kadar Azrel Kadran’ı asansör bölgesine getirmişti. Kapıya oldukça yakın bölgedeydi fakat Azrel çabucak bir sorun olduğunu fark etmişti. Gece kuşları ve Borla arasında mücadele duyulmuş ve asansör bölgesi kapatılmıştı. Davetiye alanlar bile askerler bölgeyi kapatmışlardı. İnsanlar sadece bunu konuşmuyor Komutan Isılbert’in görevi kötüye kullandığı ve Borla’ya yardım ettiği için Şehir valisi tarafından görevden alındığını söylüyordu. Azrel konuşmaları duymuştu bu iyiye işaret değildi. Isılbert’in Borla’ya vereceği davetiye işe yaramayacaktı ve içeriye zorla girmeleri dahilinde Asansör kapatılacak uzunca bir süre bu şehirde kalacaklardı demekti. Kadran ‘’Ne oluyor?’’ diye sordu. ‘’İyi olan bir şey yok çocuk ama seninle konuşmak istediğim bir konu var görünüşe göre sen gelecek olan Azrel’i yetiştirecek çocukmuşsun’’ dedi. Kadran

‘’Anlamadım’’ diye cevap verdi. Azrel ‘’Anlaman önemli değil benim soyumdan bir çocuk gelecek ve Avcı olarak bunu sen yetiştireceksin! Bana söz ver Kadran onu da benim gibi Avcı yapacaksın’’ dedi. Kadran ‘’Ben hiçbir şey bilmiyorum nasıl yetiştireyim ve senin gibi yapayım.’’ Dedi.  Azrel ‘’Ben senin yapacağına inanıyorum bana söz ver!’’ diye sözlerini tekrarladı. Kadran ise bir şey anlamamıştı. ‘’Tamam söz veriyorum yaşarsam yapacağım. Nasıl yapacağımı bilmiyorum’’ dedi. Azrel güldü. ‘’Birlikte olduğun adam sana her şeyi söyleyecek’’ dedi. Kadran ‘’Şimdi burada ne oluyor?’’ diye sordu, merak ediyordu en azından Azrel Borla gibi değildi sorularına cevap vermeye çalışıyordu.  ‘’İçeriye girmek için farklı bir yol deneyeceksiniz eğer gürültüyle girerseniz asansör üst taraftan kapatılır bu hiç iyi olmaz Borla’yı beklemekte yarar var. ‘’ dedi ve Azrel çocuğu dikkat çekmeyen yere götürdü kalabalıkta her zaman insanların ilgi odağının değişeceğini düşünüyordu. ‘’Borla ne zaman gelecek? Isılbert’i görebilecek miyim?’’ dedi. ‘’Onun ne zaman geleceğini bilmiyorum fakat Isılbert’i daha göremezsin herhalde.’’ Dedi

‘’Sence bu şehirden çıkabilecek miyiz?’’ diye sordu. ‘’Çıkarsınız öyle veya böyle Borla bunu kafaya koymuşsa muhakkak yapar’’ dedi. ‘’Peki gece kuşlarını onlara ne olacak?’’ diye sordu. ‘’Bilmem belki yeni bir tuzak peşindedirler ama bu sefer Borla affetmez belki de bir süre akıllanmışlardır. He bir de al bu kâğıdı sakin zamanda Borla’ya var’’ Dedi. Kâğıdı Kadran’a uzattı ve o da cebine attı. ‘’Nedir bu?’’ diye sordu. Azrel ‘’Sen anlamazsın ama o onlar sakin bir zamanda ver’’ dedi.

Kelime Sayısı:851

29 Bölüm

Hamam III

Matilyano hızlıca hareket ediyordu. Borla hareketlerini izlemekte güçlük çekiyordu. Bedenini tamamen karanlığa bürünmüştü. Borla harekete geçtiğinde Matilyano saldırısı gerçekleştirmiş parmaklarından çıkan keskin bıçaklar Borla’nın bedenine saplanmıştı. Borla henüz kılıcını çekme fırsatı vermemişti. Aldığı darbeler hislerini kaybetmesine yol açıyordu. Matilyano’ya bakarak ‘’Seninle uğraşmak can sıkıcı üstelik bu dar vakitte’’ dediğinde bedeni duman haline gelerek bir kısmı yere düşmüştü. Yerdeki duman giderek büyüyordu. Matilyano onun sars gücünün olmadığını çok iyi biliyordu farklı bir karanlık gücüne sahip olduğunu hemen anlamıştı. Karanlık güç kaplanı oluşturmuştu. Borla giderek ondan uzaklaşıyordu. Matilyano herhangi bir tepki vermedi çünkü ne olduğunu merak ediyordu. Daha önce yanında hayvanla veya yaratıklara hatta onları kontrol ederek savaşanları görmüştü fakat ilk kez karanlık güçle kaplanmış hayvan görüyordu. Kaptan hırlayarak onun etrafında dönüyordu. Borla giderek ondan uzaklaşıyordu artık arkasını dönmüştü. Matilyano saldırıya geçtiği anda kaptan onu durdurmuştu. Borla koşmaya başladı. ‘’O seni bayağı oyalar’’ demişti.

Oldukça sinirliydi, Borla uzaklaşıyordu Matilyano ise hiçbir şey yapamıyordu.  Onun kaplan beslediğine dair hiçbir bilgi öğrenememişti üstelik karanlık taraftan getirilmiş hayvan olduğunu düşünüyordu. Onun karanlık gücünün birçok varlığı ve cismi yok edebildiği biliyordu fakat yok ettiklerini geri döndürebildiğini yeni öğrenmişti.

…

Isılbert ne kadar dirense de kolları ve ayaklarından yakalanmıştı. Azrel dayak yemeye devam ediyordu. Kadran yakalanmış bu sefer kıpırdamasına bile izin verilmiyordu. Borla’nın takımı oldukça kötü durumdaydı. Çocuğun Kraliçenin eline geçmesi bütün emeklerin boşa gitmesi demekti. Isılbert ve Azrel emeklerin boşuna gitmesini istemiyordu. Katiller katili ile arkadaş edinmiş dünyada ender insanlardandılar. Isılbert’in başına birisi gelmişti. Azrel her seferinde ayağa kalkmaya uğraşsa da Tiggar tarafından tekmelenip yere düşürülüyordu. ‘’Boşuna kalkmaya çalışma daha çok dayak yemekten başka bir şey yapmıyorsun’’ dedi. Kadran hem bağlanmış hem de gece kuşu tarafından tutuluyordu, debelenmeye çalışsa da bir işe yaramıyordu.  Gece kuşu kılıcını kaldırdığında Azrel umutsuzca Isılbert’e baktı. Isılbert gülümsüyordu.

‘’Kalmukya İmparatorunu öldürdüğümüzde dünyayı değiştirmiştik hatırlıyor musun Azrel?’’ diye sordu. Isılbert sonunun geldiğinin farkındaydı daha fazla debelenmedi. ‘’Bu sefer dünyanın yeniden değişmesini göremeyeceğim’’ dedi. Isibert birazdan başına inecek kılıcın farkında idi. Azrel onun burada bu şekilde ölmesini kabullenemezdi. Ani hareketle yuvarlandı ve tekmelerden kurtuldu. Bacağından çıkardığı bıçağı fırlattı. Gece kuşunun göğsüne isabet etmişti bu önü öldürmeye yetmezdi ama durdurmaya yetmişti. Isılbert Azrel’in bu çabasını boşuna çıkarmamak adına adamın bacağından tutup kendine doğru çekti ve onu yere düşürmeyi başardı. O sırada ikisi için öldürme emri verilmişti. Bu adamlarla oyun oynanmayacağını anlaşılmıştı ne var ki geç kalınmıştı. Hamam da bir gürültü koptu ve peş peşe sallantılar meydana geldi.  Azrel ve Isılbert tekrar Gece kuşlarının eline geçerken Kraliçe ve adamları neler olduğunu anlamaya çalışıyordu.

İçerinin büyük kapısı devrildi. Hamam’ın içerisinde toz bulutu sarmıştı o sırada Azrel ayağa kalkmış ve kendini kurtarıp Isılbert’in yanına gelmişti. Birlikte birbirlerine sarıldılar. Gelenin kim olduğuna dair şüpheleri yoktu, içeriye yayılan duman sayesinde Azrel Isılbert’i alıp oradan uzaklaşmıştı. Ellerine yerde buldukları kılıçları almışlardı. Kraliçe ‘’O geliyor her kez temkinli olsun’’ dedi. İçeriyi kaplayan duman bulutu yavaşça yok olduğunda gölge daha da belirginleşiyordu. Tiggar ve Tyhbrand Kraliçenin önünde yer almışlardı.  Tiggar ‘’Bu işi Matilyano’ya bırakmamalıydık ya onunla geliyorsa’’ dedi.  ‘’Birbirleri ile dövüşürken gördüm yani Matilyano’u öldürmüş olabilir bu şaşılabilecek durum değil. ‘’ dedi. Duman bulutu dağılıyordu gelenin Borla olduğu nihayet herkes tarafından anlaşılmıştı. Borla

‘’Azrel ve Isılbert arkama geçin görevinizi yeterince yaptınız. Şimdi sıra bende’’ dedi.  Kraliçe ‘’Çocuğu öldürürüm!’’ dedi. Borla ‘’Yerinde olsam kaçardım ayrıca Gece kuşlarının hepsi benden daha fazla korkuyorlar’’ dedi. Kraliçe ‘’Bütün gece kuşları saldırın!’’ dedi. Kraliçe arkasını dönüp Kadranı alıp buradan kaçmayı deneyeceklerdi. Isılbert ve Azrel nereden geldiğini bile göremeden Gece kuşunu öldürmüşlerdi. Isılbert ‘’Sen çocuğu al Azrel’’ dedi. Kraliçe ile Isılbert karşı karşıya kalmışlardı.  ‘’Bana karşı hiçbir şansın yok’’ dedi. Isılbert

‘’Denemeden ölmek istemem’’ dedi. Isılbert kılıcına irade gücü eklemişti Kraliçe kan sahası oluşturmaya başladı. Bastığı yerler kan olmaya bedeninden kan akmaya başladı. Isılbert kan sahasının içerisine girmemek için geri çekiliyordu. Kraliçe ‘’Daha bana bile yaklaşamıyorsun benimle nasıl dövüşeceksin?’’ diye sordu. Isılbert cevap vermedi düşünüyordu Kraliçe sözlerinde haklıydı ona yaklaşamıyorsa onunla dövüşmesi çok daha zor olacaktı. Isılbert kılıcı ile uzaktan saldırı yaptı. Kraliçe irade gücü ile yapılmış saldırıyı kan gücü ile kolayca durdurmuştu. Isılbert sürekli geriye çekiliyor aralarındaki mesafe artıyor bu yüzden de saldırıları etkisini yitiriyordu. Kraliçe yeni saldırı düzenlemeye hazırlanırken karşısına Borla dikilmişti. Kraliçe hemen Tiggar ve Tyhbrand’a baktı. Onlar oldukları yerde donakalmıştı. Onun peşlerinden gelmeye karar verdiler.

‘’Isılbert sen onlarla ilgilen’’ dedi. Isılbert Tiggar ve Tyhbrand beklemeden saldırdı. İkisi yanlara kaçarak saldırıdan kıl payı kurtulabilmişlerdi.  Azrel’in etrafı kısa sürede sarılmıştı. Kadran ‘’Buradan nasıl çıkacağız?’’ diye sordu. Azrel ‘’Buradan seni çıkartırım ama bir şartım var küçük adam’’ dedi. Kadran ‘’Şartlar yerine ölmeyi kabul ederim’’ dediğinde Azrel sesli güldü. ‘’Taviz vermiyorsun anlaşılan taviz vermeden bu dünyada ilerleyemezsin’’ dedi. Kadran ‘’Öyle bir amacım olduğunu hiç düşünmedim.’’ Dedi. Azrel ‘’Anlaşılan halen idamın etkisinden kurtulamamışsın’’ dedi.

Borla’nın Kraliçenin karşısına çıkması ve Matilyano’nun onun işini bitirebilecek güçte olması hayal kırıklığına sebep olmuştu.  Kraliçe ‘’Matilyano’yu öldürdün mü?’’ diye sordu.  Borla ‘’O başka işlerle meşgul’’ dedi. Borla kılıcını çekmişti kaderin kılıcı simsiyah ve fısıltıları ile korkutucu izlenimini bırakıyordu. Kraliçe kan sahasını genişletmişti ve sonunda Borla’nın ayaklarına kadar gelmişti. Kan sahasını Borla’nın içindeki kanı emip önü öldürebilirdi. Borla Isılbert gibi geri çekilmedi karanlık gücünü kullanıyordu. Kraliçe yerden ona saldırdı ve Borla’yı kanla kapladı. Kanlar Borla’nın etrafında dönerken artık onu dışarıdan görmek imkansızdı.

Kelime Sayısı:795

28 Bölüm

Hamam II

Kraliçe çocuğu kucağına oturtmuştu göğüslerinin tamamı açıktı. Gece kuşları Kraliçe’nin ne yapacağını merak ediyordu çocuk onunla ilgilenir veya beğenir gibi olursa veya den azından öyle davranırsa çocuk ve Borla hakkında daha fazla bilgi edinirdi.  Çocuk konuşmuyor ve onunla ilgilenmiyor gibi duruyordu. Çocuk boşta olan eliyle kadının göğüslerinin meme ucuna vurdu.  Acı ile geriye yaslandı fakat sesini çıkarmamıştı kolları çocuğu sarmayı bırakmıştı.  Kadran için kaçma fırsatı doğmuştu. Nereye kaçacağını bilmiyordu ama kadının elinden kurtulmuştu ondan uzaklaşmaya başlamıştı. Dümdüz koşmaya başladı karşısında kapı vardı. Kaçarken son derece hızlıydı, ondan daha hızlı olanlar vardı.  Nereden geldiğini fark edemediği gece kuşu karşısına dikilmiş ve onu omuzlarından yakalamıştı. Çocuğun yüzüne yumruk attı.  Çocuğun yüzü ezilir gibi oldu yediği yumruğun şiddeti ile yere yığıldı.  Ellerini yüzüne tutuyordu, acımıştı ama bağırmamıştı. Kraliçe ayağa kalktığında ‘’Senin adın ne? Kimin çocuğusun?’’ diye sordu. Normalde onu hemencecik öldürürdü. Bu sefer öyle yapmadı. Onun hakkında ve Borla hakkında bilgi almak istiyordu. Az önce ondan yediği şaplak ile karanlık gücü kullanabildiğini fakat tam kontrol edemediği öğrenmişti. Daha ilginç tarafı ise çocuğun bu güçten haberdar olmamasıydı. Çocuk

‘’Kimin çocuğu olduğumu bilmiyorum ama adımı iyi biliyorum. Benim adım Kadran!’’ dedi.  Gece kuşu tarafından zorla ayağa kaldırılmış. Kraliçe hemen yanına gelmişti. Onun gelişini bile hissetmemişti. Kraliçe başını eğip çocuğa baktı. Bu ismi daha önce duymamıştı tanık birisini çağrıştırmıyordu. Gece kuşları Kraliçeden gelecek sözü beklerken kapı açılmıştı. Azrel içeriye girdiğinde Gece kuşlarını birbirine baktı saldırıya geçmeye hazırlanırken Kraliçe onları işareti ile durdurmuştu. ‘’O isim Tarnovaca da ölümü getiren kişi demek’’ dedi ve devam etti. ‘’Çocuğu buraya getirin yoksa hepinizi doğrarım’’ diye sert çıkıştı. Bakışları o kadar korkutucu iyiydi. Gece kuşları bile ondan korkmuştu. Azrel hiçbir şeyin yolunda gitmediğini biliyordu. İçeriye planladığı gibi girmeyi başaramamıştı. Sessizce ilerlemeyi düşünüyordu fakat Isılbert gece kuşları ile erken uğraşmaya başlaması gece kuşlarının hazırlıklı olması planları altüst etmişti.

Kraliçe göz işareti birlikte Tiggar’ı Azrel’in üzerine gönderdi. Tiggar bir anda Kadran’ın önünden yok olup Azrel’in karşısına dikildi kılıcı ile hamle bile yapmasına izin vermeden onun karnına vurarak yerden yarım metre havalandırdı. Azrel vuruşun şiddeti ile ağzından kan gelmeye başlamıştı. Tiggar durmadan ikinci yumruğu yüzüne yapıştırdı. Azrel havada dönerek yüzü yere yapıştı. Gözlerini açtı etrafı bulanık görüyordu başı ağrıyor yer sallanıyor gibiydi. Ellerinden güç alarak kalkmaya çalıştığında yediği tekme ile birkaç metre geriye uçmuş yere düşünce yuvarlanmıştı. Azrel ayağa kalkmaya çalıştığı sırada hamamın kapısından birkaç gece kuşu içeriye girdi Isılbert’i kollarından sürükleyip kraliçenin önüne getiriyorlardı. Kraliçe’ye yaklaştıklarında onu ileriye doğru attılar. Her tarafı kan içerisindeydi, kılıcı belinde yoktu. Güçlükle başını çevirip etrafına baktığında Azrel’i gördü. O tekmeler yemekle meşguldü. Isilbert ‘’İkimiz bir olup gece kuşlarının elinden bile bir çocuğu kurtaramadık’’ dedi. Kraliçe Gece kuşlarını alkışladı.

‘’Kule komutanı Isılbert Kourp ve şu adı neydi? ‘’ diye sordu onu küçük görüyordu ama içeriye girerek büyük iş başarmıştı. Isilbert ‘’Azrel’’ dedi. Kraliçe fazla şaşırmadı onun yaptıklarını düşününce ‘’Avcılar kralı Azrel demek. Kraliçe ile kral aynı yerdeler. Isılbert, Azrel ve karanlık gücüne sahip bir çocuk geriye sadece Borla kalıyor. Umarım Matilyano onu öldürmüştür.’’ Deyince Azrel

‘’Matilyano sana mı çalışıyordu?’’ diye sordu. Kraliçe sırıttı kollarını yana doğru açtı. ‘’Bu şehirde bana çalışmayan ikiniz vardınız sizi de Bierta birlikte ortadan kaldıracağım.’’ Dedi ve sözlerine devam etti. Oldukça heyecanlı olduğunu gizlemiyordu. ‘’Azrel, Isibert ve Bierta hepiniz öleceksiniz ve bu şehirde kendi krallığımı kuracağım. Çocuğa gelince onu merak etmeyin o sağ kalacak onunla ilgili başka planlarım var.’’ Dedi.

Borla Tarafı

Gece kuşları hepsi öldürülmüştü. Öldürülenler dumanlaştıklarından dolayı ceset yığınları ortaya çıkmamıştı. Borla onları son ana kadar kesmemekle dirense de sayıları sürekli artan gece kuşlarını toptan yok etmişti. Matilyano görevini üst düzeyde yerine getirmişti. Borla ve Matilyano buluştular.  Etrafta dolaşan halen gece kuşları vardı fakat Borla’nın katliamını gördüklerinde daha organize saldırmak için fırsat kolluyorlardı üstelik destek ve yardım da bekliyorlardı.  Her ikisinden de çekiniyorlardı.  Tyhbrand evin çatısında belirmişti.  Borla ile Matilyano birbirlerine yürürken ‘’Azrel’den ses çıkmadı şu ana kadar ses çıkmadı şu ana kadar çoktan çocuğu kurtarmış olması gerekiyordu’’ diye mırıldandı. Matilyano ‘’Onun irade gücü olmadığını söylemiştim.  Gece kuşlarını irade gücü olmadan tek başına halledemez!’’ demişti. Sözlerini bitirir bitirmez bir anda hızlandı. Borla gözünü açtı fakat Matilyano o kadar hızlıydı ki darbeden sonra onu hissedebilmişti.

Göğsündeki yaranın derin olmadığının farkında idi yine ölümcül sayılabilecek yaraydı. Matilyano parmaklarını onun göğsüne değdirmiş parmaklarından çıkan keskin parçalar Borla’nın göğsüne saplanmıştı.  Borla ‘’Sen!’ hiddetle söylemişti.  Matilyano ‘’Bana bu kadar fazla güvenmemeliydin Kraliçe seni ölü istiyor.’’  Dedi. Borla elini kılıcına attığında Matilyano hızlıca arkasına geçip aynı saldırıyı arkasından dan yapmaya çalıştı kısmen de başarılı oldu fakat Borla sırtına alacağı darbeyi zamanında geriye dönerek göğsüne almıştı.  ‘’Hata yaptın Matilyano akıllı birisi olduğunu sanıyordum.’’ Dedi.

‘’İki ölümcül yara aldın Bierta şu anda seninle eşit seviyeye geldiğimizi düşünüyorum. Borla’nın ayaklarından kara dumanlar çıkmaya başlamıştı. Tyhbrand uzaktan onu izliyordu. Karanlık gücün daha önce hiç ayaklardan başladığını görmemişti. Korkunç bir şey olacağını tahmin ediyordu. Duman haline geldikten sonra doğruca Kraliçenin yanına gitmeye karar verdi.

Kelime Sayısı:750

27 Bölüm

Hamam

Azrel çabalarının sonuçsuz olduğunu anlamıştı, sonunda pes etti. ‘’Bağışla beni!’’ diye yalvarmaya başlamıştı. Kadın onun ağzından bu sözleri duyunca keyfi daha çok yerine gelmişti. Uzun zamandır bu kadar mutlu olmamıştı.  ‘’Bağışlanmak mı? Onu Bierta’nın yanındayken düşünecektin. Belki senin için bir şeyler yapabilirim. Şimdi ayaklarıma kapan ve yala belki o zaman bağışlayabilirim’’ dedi. Azrel onun dediğini başıyla onayladı. Düştüğü yerden doğruldu ve kadının ayaklarına kapandı. Bir elini belindeki kılıcına atmıştı. Ayağını öpmeye yeltendiği sırada savaş boyunca hiç çıkarmadığı kısa kılıcını hızlıca çıkartıp kadının karnına saplayıp geri çekilmiş sonradan kendisini yuvarlayıp ayağa kalkmıştı. Yaşlı olmasına rağmen atık olması ile kadını bir kez daha şaşkına çevirmişti.  Kadın karnındaki acıyı hissetmişti, elini karnına tuttu. Duman formunda olmasına rağmen karnından kanlar akıyordu. Kadın şu anda en büyük şaşkınlığını yaşıyordu.

‘’Sen bunu nasıl yapabildin?’’ diye sordu. ‘’Bana nasıl zarar verebildin? İrade gücün olmadığını hissediyorum’’ dedi şok olmuştu. Ayaklarını yere basmıştı sonunda kanatlarını kapanıp sırtına yerleşti. ‘’Avcılar kralı Azrel bu kadar kolay öldürülseydi. Dünyanın bir kısmı peşime düşerdi. Bu hayatta Azrel’e kılıç çekeceksen onun sars kılıcı taşıyıp taşımadığını bileceksin. Hayatımda bir gece kuşu kadını ile evlenmek istemiştim nasibime onu öldürmek düştü. Kaderin ne şekilde neyi önüne koyacağını bilemezsin’’ dedi. Önündeki kadın rakibinden beklemediği bir şekilde öldürüleceğine şaşırıyordu hatta onu rakip olarak bile görmemişti.  Bedeni duman olarak yok olup gitmeden önce Azrel kadında incelemeye yapmaya başladı. Kollarında yeni yaralar vardı ve ağrıca kolu ısırılmıştı. Avucunun içinde bıçağın bıraktığı yarık izi de vardı.  Yaraların taze olması birilerinin yeni yaptığına işaretti. Aklına gelen herkesi elemişti buna askerlerde dair geriye sadece çocuk olarak Kadran kalıyordu. Şehirde Matilyano gibi sürpriz bir kişilik yoksa bunu yapanın çocuktan başkası olmayacağını biliyordu. Kadının nereden geldiğini öğrenmek için ona dokundu. Kadın duman olarak yok olmaya başladığında ise kadından alabilecek bilgi kalmamıştı. O gittiğinde ayağa kalktı ve yoluna devam etti.

Çocuğun yerini neredeyse öğrenmişti gibiydi. Sokakları seri şekilde yürüyor fakat koşmuyordu. Kadından koşarak kaçarken yeterince ayaklarını yormuştu. Isilbert ve Borla’ya göre koşma konusunda onlardan daha iyiydi. Hayatı boyunca binaların üzerinden ağaçların tepelerinde kazıp toprak altında pusuda beklemişti. Yüz metre atlayışlarında dev engerek yılanlarını avlamıştı. O bunları hatırlarken Isılbert sokak aralarında arkadaşlarını arıyordu. Azrel ve Isılbert sokaklarının bittiği yerde yolları kesişmişti. Isılbert ‘’Demek halen yaşıyorsun?’’ dedi alaycı tavırla. Azrel ‘’Çok güzel bir kadın öldürdüm içim kadına aktı’’ diyebildi. Isılbert ‘’80’e doğru gittiğin bu yıllarda anlaşılan sende şehvet hiç bitmedi değil mi? Diye sordu. Azrel gülümsedi ‘’Bitti bitmesine de üzerime çıplak gelen kadını yakalar sabahlara kadar birlikte olurdum. Senin de üzerine öyle birisi gelse görürdüm. Neyse öldürdüm ve aramızdaki ilişki başlamadan bitti. Ben çocuğun yerini öğrendim gibi onu almaya gidiyorum. Sende gelecek misin? Diye sordu. Çocuğun hareket etmediğini hissediyordu, öldürülmüş olamazdı en iyi ihtimal sadece bağlanmış olabilirdi. Isilbert

‘’Elbette! Borla ve Matilyano ile karşılaştın mı?’’ diye sordu. Azrel yönünü arka tarafa çevirerek parmakla evlerin arkasını işaret etti.  ‘’Onlar arka tarafta kaldı, oyalama beni benimle misin? değil misin? Diye sordu. Isılbert soruya cevap vermeden ‘’Oradan geliyorum yoklardı’’ dedi. Azrel şaşırmadı.  ‘’Borla o başının çaresine bakar biz kendimize bakalım’’ dedi. Azrel Isilbert’i geçip hızlıca yürümeye başladı. Isilbert onun peşine takıldı. Bir ara koştular sonra dinlenip tekrar yürümeye başladılar. Çocuk hakkında fazla bilgiye sahip değillerdi fakat Borla’nın benimsediğini benimsememek ayıp olurdu. İkisinin de aynı şekilde düşünmesi şaşırtıcı değildi bir zamanlar efsane ile dost oldukları düşünüldüğünde.  Azrel ‘’Sen önümü aç ve onları oyala ve bende çocuğu alayım’’ dedi. Isilbert ‘’Azrel bu işin o kadar kolay olmayacağını biliyoruz Kraliçe ve gece kuşlarının içinden nasıl çekip almayı düşünüyorsun? Çok basit kalmış plan ikimiz de genç değiliz yorulursak biteriz.’’ Dedi. Azrel

‘’Senin işin kargaşa çıkartıp onları oyalamak benim işimde bundan faydalanmak sonuçta biz Borla değiliz bodoslama düşmanın içine atlayıp önümüze ne gelirse kesip her yeri yerle bir etmek gibi lükse sahip değiliz.’’ Dedi. Konuşma biterken eski hamamlar sokağına yöneldi. Etraftaki gece kuşları onları fark etmişti. Isilbert biraz daha geriden takip ediyordu. Azrel ‘’Son ana kadar benimle kal eski büyük hamamın orada tutuyorlar içeriye girmek benim işim gece kuşlarını içeriye sokmamak senin işin’’ dedi.  Isılbert ‘’Daha sessiz şekilde halledemez miydik?’’ diye sordu. Azrel ‘’Hem vakit yok hem de iyi hazırlık yapmışlar tek düşünmedikleri bizim onların esas yerini bulmamız oldu. ‘’ dedi. Büyük hamam sokağına ilerlemek için sokaktan döndü.  Gece kuşları yolların üzerine atlamışlardı.  Borla ve Matilyano gece kuşlarının büyük bir bölümünü üzerlerine çekse de Kraliçeyi korumak için gece kuşları vardı. Azrel durdu saniyeler içerisinde hamama giden yol gece kuşlarını tarafından doldurulmaya başlanmıştı. O an doğru yolda olduğunu anladı. Isılbert ona göre biraz daha geride kalmış etrafı kısa sürede sarılmış ona saldırmakta olan gece kuşları öldürmekle meşgul oluyordu. Azrel içeride kraliçenin gücünü tam olarak bilmiyordu.

Kelime Sayısı:762

26 Bölüm

Avcılar Kralı Azrel’in Tarafı

Azrel eve hiç gece kuşuna yakalanmadan varmıştı. Hazır olan iksirleri olduğu gibi hazırlanması gereken iksirleri vardı.  Eve çok dikkatli bakmamasına rağmen içeriye girildiğini yerde ki tüylerden anlamıştı. Buna rağmen gece kuşları evinin etrafında önlem almaması büyük avantajdı.  Yatak odasına girdi yatağın altındaki mekanizmaya ayağı ile dokundu yatak yukarıya kalkarken mahzen girişi gözükmeye başladı. Onların burayı fark etmemesine pek şaşırmadı. Evi fazla araştırmadıkları sadece Borla’nın oturup uyuduğu koltuktaki notu okumuşlardı.  Mahzenin kapısını açıp aşağıya indi. Burada yatak odasından daha küçük görünen iki odalıydı. Diğer odaya geçmesi için bir kapı daha açması gerekiyordu şimdilik o odaya ihtiyacı yoktu. Ana odada küçük imalathane vardı. Kenarda küçük kütüphane vardı. Kütüphane kitap yoktu hep iksir ve benzeri şeyler için nüshalar vardı. Azrel bunların kimse tarafından öğrenilmemesi için Pirolunen dilince yazılmıştı. Bu dili dünyada bilen kişi hiç yoktu. Sadece kendisi biliyordu. Yazdıklarının çözülmesine imkân yoktu, yok edildiği takdirde ise sadece avcılar için büyük kayıp olabilirdi.

Hazırlanmasına gerek gördüğü enerji ve görme yeteneği yeteneğinin arttıran iksirlerdi.  Gece kuşlarını için daha önceden hazırlamış olduğu iksirleri de yanına alacaktı.  Hiçbir gücü olmamasına rağmen gençliğinde Borla’ya karşı koymuştu.  İksirlerine bakıp da hatırladığı ilk anısı buydu. Borla’yı o zaman bile yenmek imkansızdı.  Kafasında mazi canlanırken elleri enerji ve görme yeteneği olan iksirleri hazırlamaya koyulmuştu. Hazırlaması biraz zaman almıştı fakat hepsini eksiksiz bitirebilmişti.  Gerekli olabilecek iksirleri de yanına alarak orayı terk etti. Dışarıya çıkmadan önce kılıcını da saklamayı unutmamış. Her şey hazır aldığını düşünüp kapıyı açmıştı.  Dışarıda sokaklarda yürümeye başladı. Tek yapması gereken gece kuşlarından birisini takip edip çocuğa ulaşmaktı. Takip edildiğinin farkına varması uzun sürmemişti. Borla hana gelmeden önce biraz içmişti. Kafası biraz iyiydi. Arkasına döndüğünde kimse yoktu.  Önünde hızlıca bir ses duydu. Kafasını çevirip baktı etrafına bir şey göremedi. Bir şey hızlıca geçtiğine adı gibi emindi sadece görme fırsatı olmamıştı.  Yürümeye devam ettiğinde bu sefer yandan uçarak gelen çıplak kadını gördü, şüphesiz bu gece kuşuydu ona doğru yaklaşıyordu. Gözlerini açıp kapadı, görüntünün değişmediğini anlayınca yürümeye devam etti. İlk kez gördüğünde duraklamıştı kaybedecek zamanı olmadığını biliyordu.  Kadın ona iyice yaklaştığında kılıcını hızlıca çekti ve kadını belinden ikiye yardı.

Kadın onun zafiyetlerinden bir tanesi kadın olduğunu sezdiği an üzerine çıplak gelmiş ve fırsatı değerlendirmek istemişti. Azrel tarafından beklenmedik ikiye bölününce şaşkınlığını gizleyemedi ama çabuk toparlandı. Kadın gece kuşlarının hisleri erkeklerinkinden daha gelişmişti.  Bedeninin yerine gelmesi sadece birkaç saniyesini almıştı o yüzden kesilmesi sorun teşkil etmiyordu. Duman formunun avantajını kullanıyordu.  Ona bakıp gülümsedi. ‘’İrade gücü olmayan bir adam tam benlik’’ dedi. Gülümsemesi kahkahaya dönüştü.  Azrel onun saldırısını beklemeden ikinci kez saldırdı bu sefer başından aşağıya onu ikiye ayırmıştı.  Kılıcı çok iyi kullandığı anlamıştı fakat kendisi kesilmediği sürece ne kadar iyi olduğunun bir önemi yoktu. Kadın birleşirken Avcı koşmaya çoktan başlamıştı sokağın sonuna doğru ilerlerken merak edip arkasına baktı. Kadın ‘’Umutsuz vakasın!’’ diye söyleniyordu ve onun peşinden geliyordu. Azrel sinirlenmişti fakat kadın ile uğraşacak zamanı yoktu. Şu hali ile ne kadar uğraşsa da kadını kesemiyordu. Ondan kurtulmak için koşmaya devam ediyordu. Ondan kaçarken görme iksirini içti bu onun kullandığı ilk iksir oldu.

İksir çok geçmeden yan etkilerini göstermeye başlamıştı, gözleri bulanıklaşmaya ve yanmaya başlamıştı. Sokaklarda hiçbir yere sapmayıp düz devam ettiği için gözlerinde meydana gelen bulanıklaşmaya başlaması umurunda değildi. Gece kuşu onu arkadan takip ediyordu istese ona hemen yetişip işini bitirebilirdi, peşinde gittiği ihtiyarın ne yapacağını ve nereye kadar kaçacağını merak ediyordu. Gözleri düzelmeye başladığında artık eskisinden daha farklı görmeye başlamış etrafı daha fazla karanlığa bürünmüştü. Binaları farklı görüyor içindeki hareket halinde olan insanları görebiliyordu.  Sadece insanları görmekle de kalmıyordu onları güçlerine göre farklı renklerde görüyordu. Güçsüzleri sarı renkli güçlüleri ile kırmızı renkli görüyordu ayrıca yeşil gördüğü renkleri umursamıyordu. Gözleri epey iyileşmişti, omzunun üzerinden peşinde olan kadına baktı. Kadın turuncu renkliydi bu kendisine denk veya biraz daha güçlü olduğuna işaretti. Azrel yorulmaya başladığında ikinci iksiri yön bulmayı içti. Her iksir gibi bu da acıydı. İçine onu tatlandırmak için kattığı şekere rağmen acıydı. Çocuk kaybolmadan önce ona dokunma fırsatı bulmuştu. Yön bulma iksiri ile onun nerede olduğunu bulabilirdi. Üçüncü iksir hakkını şu anda kullanmak istemiyordu. Gece kuşu ona yaklaşırken Azrel etrafına bakıyor iz sürüyordu. Bakınmaya devam ettiği sırada beklenmedik bir şekilde duvara çarpıp yere düştü. Başını kaldırıp baktığında evin duvarına çarptığını anlamıştı.  Sokaktan sapmış ve evi görmeyerek çarpmıştı. Bu iksirin yan etkileri olduğu gibi sarhoş olmasına da bağlıyordu.  Gece kuşu Azrel’in etrafında kahkaha atarak dönüyordu. Duvara çarpmasını onun bile beklemeyeceği durumdu. Azrel ona karşı kılıç çekecek kadar hızlı değildi.

Gece kuşu kılıcını çıkardı. Azrel nereden çıktığı belli olmayan kılıcı görünce korkmaya başlamıştı ve bunu saklayamıyordu. Kılıcını çekip savurdu.  Ne kadar savurursa savursun isabet ettirse dahi gece kuşuna zarar veremiyordu. Kadın kahkahalar atarak Azrel’in çaresizliği ile mutlu oluyor ve onun çaresizliğini izliyordu.

Kelime Sayısı:724

25 Bölüm

Gece Kuşları Taburu

Isilbert beklemedi ve hızlı saldırı gönderdi. Kuşların saldırısından daha hızlı olan bu saldırıyı kuşlar fark edememişti bile. Tek bir kuşa yaptığı bu saldırıyı iki kuşu da etkileyip yere düşürmüştü. Bir tanesi kesin öldüğüne emindi diğer ise yerde can çekişiyordu. Kuşlar birbirlerine baktılar ve ne yapacaklarını düşünüyorlardı. Isilbert ise ne yapacağına çoktan karar vermişti. Yaşı nedeni ile düşmanın bütün saldırılarından kaçmak için büyük efor harcamalıydı onlara yeterince yakın olup sürekli farklı saldırı teknikleri deneyerek onların dengesini bozabilir ve afallatabilirdi. Kuşlar hemen saldırıya geçtiler plan yapacak zamanları yoktu ve yeterince iyi düşünemiyorlardı. Isilbert ise onlardan her zaman bir adım daha öndeydi ve yaptığı saldırı genelde alan saldırısı olup bir kuşu kesin öldürürken diğerlerini ağır yaralayıp bir süre sonra ölmesini sağlıyordu. Isilbert’in farklı saldırıları ve kuşların duman gücü ile saklanmaları onun arkasına geçmesine rağmen Isilbert’in savaşma ahengi bozulmaması yüzünden bir düzüne kuş yok pahasına ölmüşlerdi ona dokunamamışlardı bile.

Etrafında ayakta kalan kuş kalmamıştı. Yere yatan bir kuşun acı ile kıvrandığını Isilbert’in üzerine geldiğini gördüğünde sürünerek kaçmaya çalıştığını gözlerinden kaçmamıştı. Kanatlarını kullanabilirdi fakat ağır yaralıydı duman gücünü yitirmişti. Gece kuşu kafasını çevirip baktığında onun başında olduğunu görmüştü kaçamayacağını anlamış ters dönüp sırtını yere vermişti. ‘’Yapma!’’ iç burkan sesi ile haykırdı. Onun gitmesine tabide izin vermeyecekti fakat onu öldürmeden önce söylemesi gereken bir şeyler olduğunu biliyordu. Etrafta onu izleyen uzakta kuşlar olduğunun farkına varmıştı sayılarının azlığı ve karşılarında son derece yetenekli savaşçı olduğundan kendilerini gösterip saldırma cesaretinde bulunamıyorlar olacakları sadece uzaktan izlemekle yetiniyorlardı. Isilbert

‘’Savaş açıyorsan ya kaçacaksın ya öldüreceksin ya da öleceksin. Sen kaçamayacağına ve öldüremeyeceğine göre sana düşen seçenek şu anda sadece ölüm ve ben sana bu seçeneği sunacağım’’ dedi. Kılıcı sağlı sollu savurarak geçe kuşunun kafasını irade gücünü kullanarak kesti.

Savaşçı Matilyano Tarafı

Borla’nın etrafı sarıldığını görmüştü ona yardım edemeden kendi etrafı sarılıyor gece kuşları ikisinin bir araya gelmesine muhakkak engel olmayı başarıyorlardı. Borla’nın zaten sırt sırta dövüşme gibi merakı yoktu o Matilyano’nun anlayamadığı bir tarzda dövüşüyor bütün kuşları bir şekilde kendi çevresine toplamaya çalışıyordu. Kuşlar bulundukları yere tam anlamıyla hakimdiler evlerin tepesinde ve gökyüzünde duman halinde dolaşırken sokak başlarını ve kaçmaya teşebbüs edecek muhtelif yerleri tutmuşlardı.  Onlar her yerde idi. Kuşların bu denli şehirde sayılarının arttırmasını bir türlü anlayamıyordu. Morhamam içerde büyük zafiyeti olduğunu gözlerden kaçacak gibi değildi.  Şu ana kadar 10 belki 20 kişi ile aynı anda savaşmıştı fakat ilerledikçe onların daha fazla kalabalıklaştığını anlamamak mümkün değildi. Kılıç, mızrak, yay gibi silahlar kullanmaz ve büyücüler gibi büyü yapmazdı. Onun doğuştan elde ettiği sars gücü ve sonradan öğrendiği irade gücü vardı.

Bu sefer iki elini kullanmaya karar verdi. Onların hareketlerini iyi izliyordu aynı anda hareket geçeceklerinden emindi, koordineli hareket ediyorlardı. Ellerini aşağıdaydı, hızlıca kaldırdı ve parmaklarını birbirinden bağımsız oynatmaya başladı. Gece kuşları o elini kaldırdığında saldırıya geçmişti. Saldıran taraf olduklarından yeterince savunma yapma gibi durumları yoktu. Sayısal üstünlükte onlardaydı. Düşmanı yeterince yorabilirlerse açık verecek ve bu hata ile işlerini bitirmeyi planlıyorlardı.  Kuşlar saldırıya geçtiğinde o da boş durmadı çapraza doğru koşmaya başladı. Açık alanlar tehlikeliydi evlere yakın olmalıydı. Önüne gelen birkaç gece kuşu çoktan cansız bedenleriyle yerde yatıyordu. Kendi sırtını bir eve dayayınca saldırısı durdurmuştu.  Kuşlar etrafını toz dumana katmasına rağmen ona çizik dahi atamamışlardı.  Sırtını eve dayamakta onun için güvenli değildi zira duman yeteneği olan kuşların bir anda yanında veya arkasında belirmesi içten değildi fakat istedikleri yere hareket edebilseler bile istedikleri hızla saldırı yapamıyorlardı bu gücü kullandıklarında. Matilyano biraz ileriye yürüdü ve evden uzaklaşmaya başladı, elleri az önceki gibi açtı.

‘’Halka’’ dedi. Ellerinden çıkan kesik parçaları bir anda halka gibi etrafını sararken her taraftan ondan uzaklaşıyordu. Matilyano elinden çıkan parçaları etrafındaki gece kuşlarına nişanlamıştı. Gece kuşları toplu halde ikinci bir saldırı yapma imkânı bulamamıştı. İrade gücünün sınırını kullanarak onların hareket etmesini engellemişti. Onlar yerinden kıpırdayamazken halka saldırısını bedenlerini delik deşik ediyordu. Gece kuşlarını çığlıklar atarak yere devriliyor duman güçleri yok oluyordu. Matiyano bir süre saldırıyı durdurmadı ve bekledi zira yeni gelen gece kuşları ona hızlıca yaklaşıp yeni gelenleri de saldırının kurbanı oluyordu.  Kendinden emin olduğu bir zamanda ellerini aşağıya indirdi saldırı sona ermişti. Gece kuşları saldırmaktan vazgeçmişti.  Ortalıkta ceset ve kan yoktu onları duman formunda öldürdüğünde dolayı insan gibi ölmüyorlardı. Ona yaklaşan epey kuşu yok etmeyi başarmıştı. Sokağın ortasına geldiğinde yeni kuşlar havada kanatlarını kullanarak dolaştığını görmüştü.  Bunlar devriye gezen kuşlardı ve arkadaşlarına haber veriyorlardı. Daha fazla geleceklerdi Matilyano daha ciddi dövüşmek zorundaydı. Onları tuzağa çekip alan saldırısı yaparak ağır kayıplar verdiriyordu yine de sonucun ne olacağını kestirmek güçtü.