Kötülüğün Efendisi

Kelime Sayısı:778

24 Bölüm

Baskın II

Üzerlerine gelen oklar konusunda bir şeyler yapmanın vakti geçmeden harekete geçmeleri gerekiyordu. Matilyano kendini ileriye çıkartarak parmaklarını birbirlerinin üzerinden geçirerek keskinleştirdi. Tırnaklarını küçük keskin parçalara dönüştürerek havadan gelen okları havayı keserek cevap vermeye başladı. Oklara temas etmeden okları kesmeye başlamıştı.  Borla kılıcı ile gelen okları kılıcın karanlık gücünü kullanarak kesiyordu. Gece kuşları onları ok yağmuruna tutarak öldüremeyeceğini anlamışlardı. Onların da daha uzun süre gelen okları kesmeye devam etmeyeceğini biliyordu. Borla sıradaki kılıç saldırısı düşman için yapmıştı geniş alana yapılan saldırı saldırının hızını düşürmüştü. Gece kuşları bu saldırıdan çoğu kaçabilmişti fakat onlara uyguladıkları ablukayı kaldırmak zorunda kalmışlardı. İkisi de ilerlemeye başladı artık onlara yakınlaşıp doğramaya başlayabilirlerdi. Gece kuşları yeni plan ile Borla ve Matilyano’ya yoğunlaşırken hanın içindekiler için dışarıya çıkma fırsatı doğmuştu. Isılbert ve adamları dışarıya çıktıklarında herhangi gece kuşu ile karşılaşmadılar. Kuleye gitmek için sağ tarafta kalan sokağa yöneldiler. Onlardan sonra mutfak kapısından dışarıya çıkan Azrel olmuştu, kılıcı yanındaydı fakat iksirleri evdeydi. Çocuğu bulmak için iksire ihtiyacı olup olmadığı bilmiyordu ancak dövüşmek için onlara kesinlikle ihtiyaç vardı. Borla şehri karanlık kaplamamıştı şehrin suların altında olması buna riskti üstelik denizi yeri yardığı için ve Gece kuşlarının karanlığa karşı dayanıklı yaratıklar olması bunu öncelikli yapmıyordu.

Gelecek neyi gösterir bilmiyordu gücünü başlarda tam anlamıyla açmamayı uygun görüyordu.  Görev verdiği üç kişi vardı savaş sırasında Matilyano’nun taraf değiştirebilirdi. O yüzden gücünü saklamalıydı. Borla gece kuşları ile temasa geçmiş önüne kim gelirse saldırıyor ara sıra çembere alınmaya kalksa da toplu halde onları kesip çembere alınmadan kurtuluyordu. Gece kuşları yarı yaratık yarı insandı. Hepsi doğuştan duman katmanıydı kanatları sayesinde uçabiliyor ve kanatlarındaki tüyleri kesmek için kullanabiliyordu, gerektiğinde fırlatabiliyordu. Kanatları gerekmedikçe sırtlarından çıkartmıyorlardı Duman katmanı olduklarından oldukça dövüşlerde avantajlıydı. İstedikleri yere gidebilmeleri için biraz duman bırakmaları yeterliydi. Borla onlar hakkında bildiklerini aklına getirdi ve analiz etti.  Sayılarını tam bilmiyordu fakat karanlık hissi ona sayılarının çok fazla olduğunu söylüyordu.  Duyduklarını doğruysa bu tabur ona en uzun gecelerden birisi yaşatması kaçınılmazdı. Şehirde sürprizlerle karşılaşacağı şüphesizdi.  Bütün bunlara rağmen ne olursa olsun çocuğu sağ salim bu şehirden çıkarmak zorundaydı. Borla kestiği gece kuşlarının bedeni yeniden birleşiyordu. Matilyano biraz daha ileride olduğu için onun kestiğine bakmamıştı.  Bir fırsatını bulup geriye baktığında kendi kestiği gece kuşlarını tamamı ölürken Borla’nın kestikleri ölmüyordu. Onları hızlıca keserek ilerliyor ve Matilyano’ya yetişiyordu fakat onunla ters bir istikamete doğru ilerliyordu. Borla tarafından kesilen geçe kuşları yeniden bedenleri bir olup Borla’nın peşine düşüyordu.

Gece kuşları komutanı Kraliçe hizmetkarı Tybrand Borla’yı uzaktan izliyordu. Onun gece kuşları kesemediğini fark etmişti, gece kuşlarına ‘’O adama saldırın sizi kesemiyor’’ dedi. Bağırarak gece kuşlarını komuta ediyordu. Matilyano onun bu hareket ile biraz rahatlamış gözüküyordu. Tybrand istediği üzere Borla’ya yoğunlaşmışlardı. Gece kuşları ona yoğunlaşırken Matilyano daha hızlı hareket etmeye başladı.  Her taraftan çembere alınmıştı. Her ne kadar saklamaya çalışılsa da şehre Borla’nın giriş yaptığı yayılmaya başlanmıştı. Gece kuşlarının bu denli şehirde güçlü olmasını hiç aklına gelmemişti. Bütün gece kuşları sanki Borla’yı avlamak için sanki buradaydı. Borla bir ara koşmuş, yorulmuş ve soluklanmak için durmuştu.  Etrafını tekrar sarmaya başlamışlardı onun kısa süreli dinlenmesine bile izin vermiyorlardı. Kılıcını toprağa sakladı yârin altından gerçekleştirdiği kılıç saldırısı gece kuşlarının altından toprağın yüzeyine çıkarak onları ikiye ayırmıştı. Bu saldırı onların tekrar birleşmesini engellemiş ve ani ölümlerle sonuçlanmaya başlamıştı.

Isilbert Kourp Tarafı

Isilbert ve adamları kendileri oluşturulan çemberi geçmişlerdi. Isilbert onlarla gitmeyi tercih etmedi ve durdu. Askerler peşinden geldiğini fark edince ‘’Komutanım!’’ dediler. Isilbert ‘’Ben geri döneceğim siz destek toplayın ve kılıcınızı gece kuşlarından saklayın’’ diye talimat verdi. Askerlerin için hiç rahat değildi fakat komutanlarının verdikleri emre uymak zorundaydılar. Isilbert eski arkadaşı Borla’yı korumak istiyordu ama ona birazcık alınmıştı. Ölümüne dövüşebilecek hiçbir şeyleri kalmamıştı. Onun gibi dünyada her şeyi elde edip kaybetmemişlerdi fakat eski günlerinin anısına kaçıp kurtulmayı yediremedi. Isılbert geriye döndü, belindeki kılıcı çekti. Çocuğu tam olarak tanımamıştı. Borla o çocuğa inanmış ise kendisinin de inanması gerektiğine inanıyordu. Ordon’un yarıda bıraktığı Borla’nın ihanete uğrayıp başaramadığını çocuk başarabilecek miydi acaba? Tuzlu Kraliçe sokağına daha ulaşamadan Gece kuşları duman halinde üzerine geliyordu. Normalde gece kuşları sivillere zarar vermezdi, askerlerine kılıçlarını saklama emri vermişti veya askerler kılıçlarını bırakıp gideceklerdi. Isilbert’ in elinde kılıcı vardı bu da onu gece kuşlarının hedefi yapıyordu üstelik Borla ile görülmesi cabasıydı. Duman saldırısını onun üzerine fırlattılar. Isilbert gelen her saldırıyı irade gücü ile kesip ikiye böldü. Kuşlar onun irade gücünün olduğunu bilmiyorlardı saldırılarının engellenmesi ile öğrenmişlerdi şimdi daha dikkatli davranmak zorundalardı. Gökyüzüne yükselerek kanatlarındaki keskin tüyleri onun üzerine göndermeye başladılar. Isilbert bunlar yaşanmadan birkaç tanesini hızlı davranıp öldürmeyi başarmıştı. Bedenlerinde saniyeler içinde onlara keskin tüy çıkmıştı. Bu tüy bir evin duvarını rahatlıkla delebilecek kadar güçlüydü. Isilbert irade gücü ile hava kesik attı ve üzerine gelen keskin tüyler bir anda kesilerek etrafa düşmeye başlamıştı. Eskisi kadar güçlü olmayan ama yaralayabilen tüylerken kaçmayı başarmıştı. Hiçbir tanesi kendisine isabet etmemiş en tehlikelileri yakınına düşmüştü.

Kelime Sayısı:542

23 Bölüm

Baskın

Kılıcı yere vurduğunda çıkan yankılı ses etrafa yayılmaya başladı. Herkes ne olduğunu başta anlamamıştı fakat Borla etrafına bakıyordu o fısıltılar kaderin kılıcının fısıltısıydı. Dünyanın en güçlü ikinci lanetli dünyaya karanlık mesajı gönderiyordu.  ‘’Yaşayan bütün karanlık gücü sahiplerine ve ihtiyarlara sesleniyorum bu çocuğu ölmeniz pahasına koruyun. Bana güvenin bu çocuk tarihimizi benden sonra yüceltecek kişidir! ‘’ dedi. Çocuk içeriye geçtiğinde genç ve güzel bir bayan karşısına dikilmişti. Başını çocuğun seviyesinde eğdiğinde göğüsleri dışarıya fırlayacakmış gibi duruyordu.  Çocuk öylece dona kalmıştı. Hareket edemiyor sadece gözlerini kıpırdatabiliyordu. Kadın çocuğu kucakladı ve onunla dumana dönüşüp ortadan kayboldu.  Borla dışarıda ve içeride olanların farkına varmıştı. ‘’Silahlarınıza davranın kuşatıldık’’ dediğinde herkes ayağa kalkmıştı. Gece kuşları han ve çevresini ablukaya almıştı.  Borla gözleri ilk Kadran’ı aradı fakat mutfakta yoktu. Isılbert ‘’Aramızdan bu çocuğu alıp kim uzaklaşabilir?’’ diye homurdandı ve kimin yaptığını sorgulamaya başladı.

Azrel ise çoktan olay yerini incelemeye başlamıştı, duvarlara yerlere ve çevreye baktı ufak bir iz yoktu fakat sonradan fark etti yerde toz izi ve kuş tüyü vardı. Azrel tüyü ve tozu iyice inceledi. Borla ve Isilbert ondan açıklama bekliyordu.  Azrel ‘’Gece kuşları kaçırmış olabilir’’ dedi. Isilbert ‘’Birkaç gece kuşu bunu yapmaya cesaret edemez’’ dedi. Azrel ‘’Yıllardır söylenilen şey şu anda gerçekleşmiş olabilir. Gece kuşları taburu!’’ dedi. Matilyano ‘’Hazırlıksız yakalanmak diye ben buna derim işte Bierta’nın elinden bile adam alabildiklerine göre gözleri iyice dönmüş bunların’’ dediğinde Azrel ‘’Senin gibi yani’’ diye cevapladı. Matilyano bir şey söylemedi. Borla

‘’Düşmana hazırlıksız yakalanmayı seviyorum eğer bir tabursa onlar her yerde olmalılar Isilbert, Azrel ve Matilyano bir efsane ile sırt sırta dövüşmek ister misiniz?’’ diye sordu. Isilbert ve Azrel önce Borla’ya sonra da kendilerine baktılar. İkisi aynı anda ‘’Eski günlerdeki gibi’’ diye güldüler. Borla arkasını döndüğünde Matiyano yemeğini bitirmişti parmaklarını yaladıktan sonra Borla’ya baktı.  ‘’Karşılıksız dövüşmem Borla yemek borcun var’’ dedi. Borla yemek borcunu başını sallayarak kabul etti. Azrel ‘’Ona güvenemeyiz’’ dedi. Borla ‘’Açık bir tehdit altında mecburen savaşmak zorunda buradan çıkmak istiyorsa derdi ölmekse o ayrı’’ dedi.  Isilbert ‘’Plan nedir?’’ diye sordu. Borla ‘’Azrel çocuğu bulmayı sana bırakıyorum Avcılık güdülerin buna uygun Isilbert sen ve adamların arkadan çıkmaya çalışacaksınız düşmanın arkasına geçeceksiniz duruma göre plan değişebilir.  Ben ve Matilyona ön kapıdan dışarıya çıkacağız ve önümüze ne gelirse yok edeceğiz’’ dedi. Isilbert ‘’Kısacası dışarı çık dövüş’’ dedi. Borla

‘’Dışarıya çıkmadan bize ne hazırladıklarını bilemeyiz belli ki içeriye girmeye tenezzül etmeyecekler bizim dışarı çıkmamızı bekliyorlar’’ dedi. Matilyano ‘’Azrel’in herhangi bir gücü yok Gece kuşları etrafı sardığında onun için ölüm olur’’ dedi. Borla ‘’O Yaratık avcısı düşmanını karşısına doğrudan almamayı iyi bilir’’ dedi. Matilyano hızlıca pençesini Azrel’e doğru indirirken Isilbert onu kılıcı ile durdurmuştu. Isilbert ‘’Ben onu korurum birbirimizle dalaşmanın zamanı değil’’ dedi. Borla ‘’Ben Azrel’e güveniyorum O avcılar kralı olduğunda herhangi bir gücü yoktu. Güç bilekte gösterilir fakat akılla yönetilir’’ dedi. Herkes son sözünü söylemiş ve Borla’nın planı uygulamaya geçilmişti. Borla ve Matilyano ön kapıya geldiler. Isilbert ve adamları arka kapıya doğru giderken Azrel mutfak kapısından çıkmak için beklemeye koyuldu. Matilyano Borla’ya baktı. Kapıyı açıp dışarıya çıkar çıkmaz havada ok sesleri duyulmaya başlamıştı. Gökyüzünden yağmur gibi oklar geliyordu ve etrafları kalabalık Gece kuşlarını tarafından çevrilmişti. Matilyano ‘’Seninle dövüşseydim senin karşına çıkmış binlerce kişiden hiç farkım olmayacaktı ama tarih beni bir efsane ile yan yana dövüşme fırsatı tanıdı.’’ Dedi. Borla

‘’Yine içindeki dövüşme istediği geri çevirmekte zorlandığını anlayabiliyorum’’ diye yanıtladı.

Kelime Sayısı:857

22 Bölüm

Tuzlu Kraliçe Hanı 2

Aralarında konuşma biterken Azrel ‘’Onun burada olduğunu bilmiyordum’’ dedi ve Isılbert’e baktı. Isılbert ise bakışlarını Borla’ya çevirmişti. Borla ‘’Şehre geldiğimde burada güçlü birileri olduğunu sezmiştim onlardan bir tanesi Matilyanoydu anlaşılan buradaki ilk ve son gecem olacak.’’ Dedi. Isılbert ‘’Ben adamlarıma söyleyeyim’’ dedikten sonra ayağa kalkmaya çalıştı, tam kalkamadan Borla onu kolundan tutup tekrar yerine oturtturdu. Herkes masanın etrafında oturuyordu. Çocukta başka masadan sandalye alıp yeni oturmuştu. Olanları her zamanki gibi sadece izlemekle yetiniyordu. Azrel çocuğun rahat tavırlarına bakınca ‘’Ufaklık bugün burada ölebilirsin’’ dedi. Borla elini kaldırdı parmağı ile Azrel Isılbert’i gösterdi. ‘’Bugün burada hepimiz ölebiliriz ama bu çocuk asla ölmemeli. Soyundan gelebilecek Yeni Azrel bu çocuğa bağlı. Çocuğu ölümüne koruyun! Konuyu burada kapatın’’ dedi. Bir süre sessizlik oldu fakat bu sefer Kadran konuştu. ‘’Çoktan ölmüştüm ben sadece bu adam ölümümü geciktirdi.’’ Dedi. Borla sırıttı ‘’Hayır geciktirmedim senin ölümünü erteledim.’’ Dedi. Azrel ‘’Gelecek hakkında ne biliyorsun? Benim soyumla alakalı?’’ diye meraklı şekilde sordu. Isılbert ona baktı ve Matilyano’nun burada olduğunu gösterdi. Borla durumu fark etmişti. ‘’Matilyano’nun konuşmalarımızı duyup duymaması çok önemli değil.’’ Dedi. Çocuk konuyla alakasız soru sordu.

‘’Bu hanın ismi neden Tuzlu Kraliçe hanı koyuldu?’’ dedi Çocuk. Bu soruyu ortaya attığında Azrel gülümsedi. ‘’Bu şehri bir zamanlar Tuzlu Kraliçe yönetirdi. Burası birçok krallık tarafından saldırıya uğradıysa da okyanusun içinde olması ve Kraliçenin varlıklarının üzerindeki tuz etkisi ile kimse tarafından ele geçirilememiştir.’’ Dedi.  Azrel lafına devam edemeden çocuk onu konuşmasını yarıda kesti.  ‘’Tuz etkisi ne oluyor? Diye sordu. Bu sefer Isilbert yanıtlamak istedi. ‘’Her varlığın içerisinde bir miktar tuz var. Kraliçe varlıkların içindeki tuz miktarını çektiğinde varlıklar ölümleri acı ile gerçekleşir. O yüzden kimse tarafından durdurulamadı.’’ Dedi. Kadran ‘’Tuzlu Kraliçe yaşıyor mu hala?’’ diye sordu. Konuşma sırası Azrel’e geçmeden önce Savaşçı Matilyano söze karışmıştı.

‘’Baban Tuzlu Kraliçeyi öldürdü ve şehre hâkim oldu. Tuzlu Kraliçe hayatını bu şehre adamıştı. O öldükten sonra şehir önemsizleşti.’’ Dedi. Matilyano konuşmanın başından beri onları dinlediği ortaya çıkmıştı. Azrel ve Isılbert biraz tedirgin olsa da Borla sakin ve umursamaz tavır takınıyordu. Kadran bir anda gözlerini açmıştı sanki uykudan yeni uyanmış gibi ayağa kalkmış Borla’nın yüzüne bakıyordu.  İyice heyecanlanmıştı, onun dışında hiç kimse heyecanlı değildi. ‘’Nasıl yaptın bunu?’’ diye şaşkınlık ve heyecanla bağırarak sordu. Borla sırıttı. ‘’Zor ve uğraştırıcıydı. Onu öldürmem için Viral krallığı bana bir kısım toprak teklif etmişti. Bende kabul ettim. Toprak bahaneydi ben aslında Tuzlu Kraliçenin gücünü görmek istedim’’ dedi. Konuştuğu sırada Borla’nın da gözleri çocuktaydı ama sözlerini bitirdiğinde mazi gözlerinin önünde canlanıyordu. Başlangıçta ona yaklaşmak mümkün bile değilken onu yeterince yaklaşıp kesmeden öldürmek mümkün değildi üstelik yakınlaştığında tuz etkisi sahasının içinde buluyordu kendisini. Ortam biraz sessizlik olunca ve dövüşün sahibi konuşmayı bıraktığında Isilbert onun yerini devraldı.

‘’Tuzlu Kraliçe’nin Aydınlık, İrade, Sars ve sars mızrağına sahipti. Bu ona muazzam bir güç sağlıyordu kusursuz ve mükemmeldi. Onu ancak onun kadar mükemmel ve kusursuz birisi öldürebilirdi. Okyanus tabanında yaşanan bu ikilinin mücadelesi gazetelere tek haber olarak geçmeyi başarmıştı. Bu savaş karanlığın yüzyıllar sonra zayıflatabileceğini asla yok edilemeyeceğini gösteren savaştı. İmparatorun karanlık güçlere sahip kişilerin birçoğunu öldürmesi ve geri kalanlarında onun karşısına çıkmaya cesaret edemeyişi onu dokunulmaz birisi yapıyordu. İkilinin savaşı boyunca dünyanın boynunda iki şehri okyanusa gömülmüştü. Gömülen şehirlerin bölgesi daha sonra batık bölge olarak adlandırılacaktı. ‘’ dedi.  Çocuğun daha çok heyecanlandığını gören Matilyano onu daha da heyecanlandırmak için konuşmaya başladı.

‘’Dünyanın boynunda gerçekleşen bu savaş mızrağın ve kılıcın her birbirine vurması ile küçük depremler oluşturmuştu. Bunu bana babam anlatmıştı. Bir tarafta çift katmanlı sars mızrağı diğer tarafta kaderin kılıcı’’ dedi. Azrel boğazını sesli temizleyerek Matilyano’nun daha fazla konuşmasına izin vermedi. ‘’O günleri hatırlıyorum onlar her silahını tokuşturduklarında geceler aydınlanırdı ve gündüzler kararırdı. Öyle geceler vardı ki gündüz gibiydi öyle gündüzler vardı ki sanki gece gibiydi.’’ Dedi. Çocuk yerinde duramıyordu hop oturup hop kalkıyor heyecanlanıyor ve daha şeyler öğrendikçe mutlu oluyordu.  Borla hiç zaman söze karışmamış veya söz olmamıştı o sadece Kadran’ın tavırlarına bakıyordu onun savaştan hoşlandığını saklamaması onun hoşuna gitmişti. Aradığı çocuk gerçekten o olabilirdi. Ona baktıkça eskilerden tanıdığı birine çok benziyordu kısa süreliğine uzaklara daldı.  Isılbert onun dalgınlığı bozacak şekilde söze başladı.

‘’Sen anlat Borla!’’ dedi. Kadran olayın kahramanından bir şeyler duymak istiyordu. Onun susması onu sinirlendirse de onun hakkında yeni hikayeler duymak onu heyecanlandırıyordu.  Borla ‘’Tuzlu Kraliçe ile yaptığım dövüş hayatımda yaptığım en büyük dövüşlerimden sadece bir tanesiydi. Bana kımız arkadaşlarıma istediklerinin getir!’’ diye seslendi. Hancı hemen yerinden ayrıldı ve onun isteklerini yerine getirmek için mutfağa girdi. Borla yüzünü Matilyano’ya çevirdi. ‘’Sende biraz daha et alır mısın?’’ diye sordu. Matilyano ağzı doluydu fakat gözlerini kırparak ona olumlu işaret verdi. O sırada Isilbert’in adamları içeriye girmişti. Isilbert

‘’Bildiğin her şeyi bu çocuğa öğretebilecek misin?’’ diye sordu. Kadran ortalıklarda yoktu o da hancının peşine takılıp mutfağa girmişti. Borla ‘’Bilmiyorum ama çocuğun Bretoneskaların eline geçmesine izin veremezdim. Radax ve Biberli Hanım meselesi de var’’ dedi.  Azrel ‘’Yeniden Karanlığın Ordusunu toplayacak mısın? Robando halen yaşıyor.’’ Dedi. Borla içini çekti.  ‘’Tek amacım bu çocuğun yaşaması dünya peşime çoktan düştü. Olurda ölürsem Robando’ya da söyleyin bu çocuğun Bretonaska ve diğer krallıkların eline geçmesine izin vermeyin vasiyetim budur.’’ Dedi. Isilbert ‘’Ölecekmiş gibi konuşuyorsun Borla’’ dedi. Borla

‘’Ölmek için doğduk, ölmek için yaşıyoruz. Hayatım boyunca yenilmedim bu yaştan sonra alacağım bir yenilgi beni ölüme sürükler’’ dedi. Kılıcını hızlıca çekti ve kılıç karanlığa büründü.

Kelime Sayısı:770

21 Bölüm

Tuzlu Kraliçe Hanı

‘’Anlatsana!’’ diye üsteledi o da merak etmişti. Arkadaşı sakin olmasını işaret etti.  ‘’Onu takip etmemize gerek yok. Tuzlu Kraliçeye gidiyor. Evde bırakılmış notu okudum.’’ Dedi.  O zaman hemen Kraliçemizin yanına gidelim’’ dedi.  Gözden kaybolup gece kuşları kulesinde belirmişlerdi.  Bu kule ve etrafını çevreleyen yerlerde Gece kuşlarından başka hiçbir yaratık veya insan olmazdı. Morhamam şehri onlarla uğraşmayı bırakmıştı fakat Bretonaska krallığı ile anlaştıkları için ne Morhamam güçleri ne de Gece kuşları birbirlerine saldırmıyor ve aralarında uzun süredir devam etmekte olan ateşkes vardı. Bu uzun vadede Gece kuşlarının işine yarayabilecek ateşkesti.  Kapının önünde belirdiklerinden onları görenler kapıyı hemen açmışlardı haberci olduklarını biliyorlardı ve önemli bir haber için şehre yollandıklarından gözler onların üzerindeydi. İkili kendilerinin ne kadar önemli olduğunu gördükçe mutlu oluyorlardı. Merdivenlerden çıkarken diğer kuşlarında gözleri onlardaydı kulenin kapısına vardıklarında muhafız kuşlar kapıları ardına kadar onlar için açmışlardı. İçeriye girdiklerinde içeride Kraliçe’nin hizmetinde bulunan kuşlar vardı fazla kalabalık değildi.

Haberciler ne getirdiklerini ne bulduklarını ve ne öğrendiklerini merak etmeyen yoktu. Aralarında en az heyecansız olan Kraliçeydi. Kraliçe onlar geldiğinde tahtına yayılmış oturuyordu elleri boş değildi iki elinde de içki şişesi vardı uzun ve geniş kanatlarının her birince büyük şişeleri tartıyor ellerindeki içki bittikçe kanatlarını oynatıp şişelerdeki içkinin ellerinde tuttuğu bardaklara dökülmesini sağlıyordu.  Şehre kimin geldiğini ve onu izlettirmenin kolay olmayacağını biliyordu fakat kuşlarına güveniyor ve onların yakalanmadığı veya görülmediği umudunu içinde taşıyordu. Yeterince ilerleyip kraliçenin karşısında durdular ve eğildiler aralarından daha çok konuşmayı seven ve cesareti olan kuş kendini iki adım öne çıkartarak konuşmak istediğini belli etmişti. Kraliçe bir şey söylememiş fakat konuşması için işaret etmişti.

‘’Dediğiniz kişiyi takip ettik ve evinde not bulduk.’’ Dedi. Kraliçe ‘’Yanında çocuk var mıydı?’’ diye sordu. ‘’Evet vardı kraliçem’’ diye yanıtladı.  ‘’Gelen kişinin kim olduğunu öğrenemesek de nerede olacağını öğrendik. Kimliğini henüz bilmediğimiz kişi veya kişilerle Tuzlu Kraliçe hanında buluşacaklarını söyleyen not bulduk. Muhtemelen orada olacaklardır’’ dedi. Kraliçe ‘’Yanında çocuk varsa ve okyanusu kesip de gelmiş ise gelen kişi Biertadır.  Bretonaska ile savaşmaktansa dünyanın boynuna daha sıkıntısız ve olaysız geçmek istemiş anlaşılan ‘’ dedi. Gülümsedi ‘’Ne yazık ki karşısında biz olacağız’’ dedi. Kraliçe kendinden emin tavırları vardı ama diğer kuşların Bierta ismini duyduğunda çekindiklerini gizleyememişlerdi.  Kraliçe ayağa kalktığında bütün kuşlar onun karşısında dizlerini yere vererek boyunlarını bükmüşler onun karşısında diz çökmüşlerdi.  Kraliçe ‘’Taburu hazırlayın Bierta’yı indirip başına konan ödülü alacağız.’’ Dedi.  Gece kuşları coşkuyla kaybolmaya başladılar. Kendilerine güvenleri pek olmasa da Kraliçenin gücüne inanıyorlardı onun kendinden emin tavırları bütün gece kuşlarını cesaretlendirmeye yeter ve artardı. Bierta ile yüzleşmek için çekinceleri yok değildi. Gece kuşları birer birer kaybolup Tuzlu Kraliçe hanının yakınlarında ortaya çıkmaya başlamışlardı.

…

Borla ve Kadran hanın tam önüne gelmişlerdi. Kadran han girişine bakıyor ve Kraliçeye bakıyordu. Girişteki Tuzlu Kraliçe heykeli eskiydi ama çok ciddi bakanlar ondan etkilenmemesi mümkün değildi. Borla ‘’Hadi gel daha önce kraliçe görmedin mi?’’ diye sordu ve kapıyı açmak için ilerledi. Kadran ‘’Evet görmedim’’ dedi. Gerçekten te görmemişti ki bu dünyadaki bütün gariplikleri bu adam sayesinde görüyordu. Borla onun bu cevabına şaşırmadı. İçeriye girdiklerinde fazla kişi olmadığını görmüştü. Borla şaşırmıştı genelde bu hanı boş görmek pek mümkün değildi. Hanın ortasındaki masada oturan iki kişi ona baktı ve işaret etti. Handan çıkan adamlar oluyordu onları çıkartan kişinin Isılbert Kourp dan başkası olamazdı. İnsanlar dışarıya çıkmaya başladığında dışarıya çıkmayan bir kişi vardı. Köşe başında hiç durmadan etini yiyen ve kimseyi umursamadan adamdan başkası değildi. Yeni müşteri olanlar kendileri için ayrılmış masaya doğru ilerliyordu. Borla ve Kadran onların olduğu masaya geldi. Isılbert ve Azrel adama baktıklarında adam kendisine bakıldığını fark etmişti. Adam olanların farkında idi ve görünmeyen yüzünü kukuletasını indirerek yüzünü onlara gösterdi.  Borla ve Kadran masaya oturmuştu. Isılbert ve Azrel birbirine baktılar. Borla onun yüzünü görmüştü fakat umursamadı. Borla ‘’Isılbert neden boşalttırdın hanı daha çok dikkat çekmek için mi?’’ diye sordu. Isılbert ‘’Rahat konuşabilmek için şehre gelişin saklandı zaten’’ dediğinde. Adam ‘’Askerler tarafından sızdırıldı. ‘’ diye mırıldandı. Borla

‘’Hoş geldin Savaşçı Matilyano’’ dedi. Matilyano acımasız ve kimseye merhamet göstermez savaşçı idi. Hayatına başına ödül konulan adamları avlanarak geçinirdi. Elde ettiği gelirini bir kısmını içkiye ve ete harcardı kalan kısmını ise ne yaptığı bilinmezdi zira mülk peşinde koşmazdı. Matilyona ‘’Dönüşün gidişin kadar dünyaya ayağa kaldırdı. Denizler yeniden fırtınalara boğulmaya başladı, kıtalar üzerinde durmak bilmeyen fırtınaların esmeye başladı. Karanlık yeniden yeryüzüne indi. Seni örnek alan çocuklar senin yolundan gidebilmek için evlerini terk ettiler. Öksüz kalanlar seni öldürmek için hayata daha çok bağlandılar.’’  Dedi. Matilyano sözlerini bitirdiğinde parmağını keskinleştirmeye başlamıştı. Borla elini kılıcına atmamıştı fakat Azrel ve Isılbert ellerini kılıçlarına atmıştı. Borla onlara sakin kalması için işaret yaptı. ‘’İkimizde masada oturuyoruz henüz yemek ve kımız almadım savaşacaksak tok karnına savaşalım’’ deyince Matilyano parmağını normale dönüştürdü. Cevap vermedi ama dediklerinde haklıydı henüz yemeğini bitirmemişti. Yemeğini bitirene kadar bir süre daha bekleyebilirdi.

Kelime Sayısı:826

20 Bölüm

Takip

Evin bir yatak odası ve bir mutfağı vardı. Mutfakta malzemeler çok azdı birkaç sandalye ve masa vardı. İlk girişte iki koltuk bir kitaplık bulunuyordu.  Her yer toz içerisindeydi Kadran sandalye ’ye oturmadan önce elleriyle tozları sildi. Borla koltuğun başına geldi ve üflemesiyle koltuğun birçok tozu ayaklanmıştı. Odayı toz bulutu kapladığı sırada Kadran öksürüyordu, Azrel elini ağzına tutmuştu bulduğu bez parçası ile Borla’nın oturacağı koltuğun karşısındaki koltuğa geçip oturdu.  Borla

‘’Burası torununun evi değil senin evin. Görüşüne bakılırsa ailen seni bu evde terk etmemiş.’’ Dedi. Azrel konuşmadan ‘’İhtiyarlık nasıl gidiyor? Ne işle meşgulsün? ‘’ dedi. Azrel içini çekti ve yüzünü buruşturdu. İhtiyarlığın iyi gitmediği her halinden belli idi. İhtiyarlığı kimin iyi gidiyordu ki? Gençlere göre onların devri çoktan bitmişti. Unuttukları bir şey vardı, arkadan gelenler şu an ki ihtiyarların yarı gücüne çoğu ulaşamıyordu.  İhtiyar iyiliğin altın çağında Büyük Kalmukya imparatorluğunu sona erdirmişlerdi. İşte onların bu başarısı saklı tarih adı altında dünyadan gizleniyordu. Bretoneskalar, Kornapalılar, Viral daha küçük, büyük krallıklar ve İmparatorlukların kurulmasını sebebi olan iki kişi koltukta birbirlerine bakan kişilerden birkaç tanesiydi. Onlardan geriye çok fazla kimse de kalmamıştı. Sayıları çok az olmasına rağmen halen bazı şeyleri değiştirebilecek güce sahiptiler. Azrel Borla’nın sorusuna cevap verdi.

‘’İhtiyarlık iyi gitmiyor Borla kılıç tutabilen bir Azrel daha yetiştirmek istiyordum fakat olmadı. Çocuğum ve torunum kılıçta çok başarısız bazen kendi kendime soruyorum. Acaba diyorum ebe çocukları mı değiştirdi?’’  Dediğinde Borla kahkaha attı. Borla ‘’Avcılık genleri kolay yetişmiyor Azrel belki torununu bir çocuğu olursa iyi bir kılıç ustası olabilir.  Sadece senin iyi ve senden doğanın iyi olması yetmez evlatlarının kiminle evlendiği de önemli. Soy erkek ve kadından oluşur’’ dedi. Azrel ‘’Benim ömrüm onu görmeye yetecek mi?’’ diye sordu. Bu sorunun yanıtını yaratıcıdan başka kimse veremezdi.  Borla

‘’Kim bilir Azrel? Sen yetişemesen bile o çocukta öyle bir hırs, istek, gayret varsa er ya da geç kılıç tutmayı öğrenecektir’’ dedi ve sırtını geriye yasladı. Azrel ‘’Uyuyacak mısın?’’ diye sordu. Borla ‘’Evet, yarın Tuzlu Kraliçe hanına gideceğim dinç görünmem lazım’’ dedi. Azrel iç çekti. ‘’Son zamanlarda huysuzlaştığım için ailem beni terk etti. Eski kafalı birisiyim kimse benimle durmak istemedi. Eskisi gibi hikayem onlara ilginç gelmiyor’’ dedi. Borla ‘’Geçmişte olan oldu pişmanlık duyman hiçbir şeyi eskisi gibi yapmayacağı gibide zamanı da geri getirmeyecek. Dünya bir zamanlar benim de avuçlarımın içindeydi. Hikayemiz bilinmiyor veya okutulmuyor malum sebeplerden ötürü. Dünya bunu bilerek gizliyor. Onlar bunu yapamadıkları için bizim yaptıklarımızı örtbas ediyorlar.’’ Dedi. Kadran o sırada uyuduğu fark etmişti. Borla

‘’Biraz bende dinlensem iyi olacak’’ dedi. Azrel bir şey söylemedi ve kapıyı kapatıp dışarıya çıktı.

…

Borla ve Kadran uzun süre boyunca uyumuşlardı. Borla ilk uyanan olmuştu, etrafa bakındığında Azrel’in evde olmadığını anlamıştı. Mutfakta tozlu masanın üzerine Azrel onları Tuzlu Kraliçe hanında beklediğine dair not bırakmıştı. Borla koltuğun kenarına bıraktığı kılıcını sırtına taktı, hançerini beline koydu. Çocuğu uyandırdı.  ‘’Nereye gidiyoruz? Acıktım!’’ dedi. Borla ‘’Karnını doyurmaya Tuzlu Kraliçe hanına düş peşime’’ dedi ve evin kapısını açıp dışarıya çıktı. Kadran onun peşinden dışarıya çıkıp kapıyı kapatmıştı. Hava daha çok kararmış sokak lambalarını daha çok belirgin hale gelmişti. Kadran

‘’Ne kadar uyuduk? Ne zamandayız?’’ diye sordu. Borla ‘’Üç dört saat uyumuş olmalıyız akşam olmalı’’ diye yanıt verdi.  Çocuk açtıktan dolayı biraz halsizdi, Borla’yı takip ederken karnı gurulduyor acayip birbirinden farklı sesler çıkartıyordu. Borla ise asıl yorgunluğunu henüz üzerinden atamamıştı. Gençliğinde günde iki saatten fazla uyumaya vakit zor bulan uygu sorunu çekmeyen adam şu anda tam anlamıyla uykuya bağımlıydı.  Kadran geldikleri yönün ters istikametinde gittiğini fark etmişti ama aklında başka bir soru vardı.  ‘’Neden oraya Tuzlu kraliçe hanı diyorlar?’’ diye sormuştu. Borla sorulan soruyu yanıtsız bıraktı. Çocuk onun bu tavrını anlamıştı daha fazla üstelemedi. Borla bir anda durdu, çocuk ona çarpmamak için yer değiştirmişti. Onun ani şekilde durmasını beklemiyordu. Ona baktığında geriye doğru bakmıştı gözlerini hiç almadan. Çocuk ‘’Bir şey mi oldu?’’ diye sordu. Borla ‘’Devam edelim’’ dedi. Onun boş yere durmayacağını biliyordu. Yürümeye devam ederken ara sıra arkaya bakarak ilerliyordu sanki şimdi daha dikkatli davranıyordu.

O baktığında iki adam hemen saklanabilmişti. Birbirlerine baktılar az daha yakalanıyorlardı.  ‘’Az daha fark ediliyorduk’’ dedi. Diğeri başı ile onayladı ve aceleci bir tavırla ‘’Hemen lidere ulaştırmalıyız bu haberi’’ dedi. ‘’Önce onun nereye gittiğini öğrenmeliyiz çıktığı eve bakalım belki bir şeyler buluruz sonra kraliçeye gideriz’’ dedi. Diğeri adamın dediklerini onayladı haklıydı. ‘’Sen bak ben onları takip edeyim bir şey bulursan haberim olsun’’ dedi. Adam bir şey söylemedi Borla’nın çıktığı evin oraya varmışlardı, ikisi ayrıldı birisi içeriye girerken diğer Borla’yı takip etmeye başladı. Kapı kilitlenmemişti kolayca içeriye girdi.  İçeriye girdiğinde uzun zamandır uğranmadığını göze çarpıyordu her taraf tozlu, örümcek ağları ile örülmüştü eşyalarının bazılarının üzerinde örtü ile kaplanmıştı. Girişteki iki koltukta oturulduğu belli idi. Mutfak neredeyse dokunulmamıştı. Koltukların birinde kâğıt bırakılmıştı koltuğun yanına gelip katlanmış kâğıdı açtı ve yazılı notu okudu. Notta Tuzlu kraliçe hanında buluşacağını yazmıştı. Kâğıdı tekrar katlayım olduğu gibi yerine bıraktı. Evin içerisinde olmasına gerek yoktu. Kapıyı kapattı ve gözden kayboldu, arkadaşının yanında belirim elini onun omzuna attı. Arkadaşı onun vardığını omzunda hissettiği an hareket etmeyi bıraktı ve ona baktı. ‘’Ne oldu?’’  Diye sordu. Arkadaşı iyi haberler aldığı her halinden belli idi.